-
1 knistern
knistern ['knɪstɐn]I. vimit etw \knistern szeleścić czymś2) ( prasseln) Feuer: trzaskaćII. vimperses knistert ( man hört ein Geräusch) słychać szelest; ( etw liegt in der Luft) coś wisi w powietrzu ( przen) -
2 knistern
'knɪstərnv1) ( Papier) crujir2) ( Feuer) crepitar3)knistern vor Spannung (fig) — estar en tensión, estar en estado de excitación
knistern ['knɪstɐn](Feuer) crepitar; (Seide, Papier) crujir; (vor Spannung) chisporrotear; im Gerichtssaal knisterte es vor Spannung en la sala el ambiente era muy tensointransitives Verb[Holz] crepitar -
3 knistern
knis·tern [ʼknɪstɐn]vidas K\knistern des Feuers/ von Papier the crackle [or crackling] of the fire/rustle [or rustling] of paper2) (\knisternde Geräusche verursachen)mit etw \knistern to rustle sth1) ( Geräusch verursachen)es knistert irgendwo there is a crackling/rustling somewhere2) ( kriseln)es knistert there is trouble brewing3) ( Spannung aufweisen)es knistert [zwischen Menschen] there is a feeling of tension [or suspense] [between people] -
4 Knistern
I v/i Papier etc.: rustle; Feuer: crackle; mit Papier knistern rustle paper; es herrschte eine knisternde Spannung fig. the atmosphere was electric; Gebälk* * *das Knisternrustle* * *knịs|tern ['knɪstɐn]vi(Feuer) to crackle; (Papier, Seide) to rustlezwischen den beiden knistert es (inf) — there's a real spark between them
es knistert im Gebälk (fig) — there is trouble brewing or afoot (+gen in)
* * *(to make a continuous cracking noise: The dry branches crackled under my feet as I stepped on them.) crackle* * *knis·tern[ˈknɪstɐn]I. vi▪ das K\knistern des Feuers/von Papier the crackle [or crackling] of the fire/rustle [or rustling] of paper2. (knisternde Geräusche verursachen)II. vi impers1. (Geräusch verursachen)▪ es knistert irgendwo there is a crackling/rustling somewhere2. (kriseln)▪ es knistert there is trouble brewing3. (Spannung aufweisen)▪ es knistert [zwischen Menschen] there is a feeling of tension [or suspense] [between people]* * *intransitives Verb rustle; <wood, fire> crackleeine knisternde Atmosphäre — (fig.) a tense or charged atmosphere; s. auch Gebälk
* * *mit Papier knistern rustle paper;* * *intransitives Verb rustle; <wood, fire> crackleeine knisternde Atmosphäre — (fig.) a tense or charged atmosphere; s. auch Gebälk
* * *(Feuer) v.to spit v.(§ p.,p.p.: spat) v.to crackle v.to rustle v. -
5 knistern
I v/i Papier etc.: rustle; Feuer: crackle; mit Papier knistern rustle paper; es herrschte eine knisternde Spannung fig. the atmosphere was electric; Gebälk* * *das Knisternrustle* * *knịs|tern ['knɪstɐn]vi(Feuer) to crackle; (Papier, Seide) to rustlezwischen den beiden knistert es (inf) — there's a real spark between them
es knistert im Gebälk (fig) — there is trouble brewing or afoot (+gen in)
* * *(to make a continuous cracking noise: The dry branches crackled under my feet as I stepped on them.) crackle* * *knis·tern[ˈknɪstɐn]I. vi▪ das K\knistern des Feuers/von Papier the crackle [or crackling] of the fire/rustle [or rustling] of paper2. (knisternde Geräusche verursachen)II. vi impers1. (Geräusch verursachen)▪ es knistert irgendwo there is a crackling/rustling somewhere2. (kriseln)▪ es knistert there is trouble brewing3. (Spannung aufweisen)▪ es knistert [zwischen Menschen] there is a feeling of tension [or suspense] [between people]* * *intransitives Verb rustle; <wood, fire> crackleeine knisternde Atmosphäre — (fig.) a tense or charged atmosphere; s. auch Gebälk
* * *mit Papier knistern rustle paper;* * *intransitives Verb rustle; <wood, fire> crackleeine knisternde Atmosphäre — (fig.) a tense or charged atmosphere; s. auch Gebälk
* * *(Feuer) v.to spit v.(§ p.,p.p.: spat) v.to crackle v.to rustle v. -
6 crackle
1. intransitive verbknistern; [Feuer:] prasseln2. nounKnistern, das; (of fire) Prasseln, das* * *1. verb(to make a continuous cracking noise: The dry branches crackled under my feet as I stepped on them.) knistern2. nounthe crackle of burning wood.) das Knistern- academic.ru/16948/crackling">crackling- crackly* * *crack·le[ˈkrækl̩]the atmosphere \crackled with tension die Atmosphäre knisterte vor SpannungII. vtIII. n (on a telephone line, radio) Knacken nt kein pl; of paper Knistern nt kein pl; of fire also Prasseln nt kein pl* * *['krkl]1. vi(dry leaves) rascheln; (paper also) knistern; (fire) knistern, prasseln; (twigs, telephone line) knacken; (machine gun) knattern; (bacon) brutzelnthe line was crackling so much — es knackte so stark in der Leitung
2. vtpaper rascheln or knistern mit3. n1) (= crackling noise of dry leaves) Rascheln nt; (of paper also) Knistern nt; (of fire also) Knistern nt, Prasseln nt; (of twigs, telephone line) Knacken nt; (of machine gun) Knattern nt; (of bacon) Brutzeln nt* * *crackle [ˈkrækl]A v/i1. knistern, krachen, prasseln( alle, auch RADIO etc), knattern:2. Risse bildenB v/t1. knistern oder krachen lassen2. TECH Glas, die Glasur krakelierenC s1. Krachen n, Knistern n, Prasseln n, Knattern ncrackle china Krakeleeporzellan n;crackle glass Krakeleeglas n3. TECHa) Haarrissbildung fb) Rissigkeit f* * *1. intransitive verbknistern; [Feuer:] prasseln2. nounKnistern, das; (of fire) Prasseln, das* * *v.knistern v.prasseln v. -
7 knacken
I v/i1. (hat geknackt) crack; Fußboden etc.: creak; wiederholt: Feuer, Radio, Telefon: crackle; metallisch: click; mit den Fingern knacken crack one’s fingers2. (ist) umg. (zerbrechen) Zweig, Ast etc.: snapII v/t (hat)1. (Nüsse) crack; jemandem eine harte Nuss zu knacken geben fig. give s.o. a hard nut to crack; daran wird er noch lange zu knacken haben that’ll keep him hard at it for a long time2. umg. (Geldschrank etc.) crack (open); (Auto) break into; (Schloss) break open; (Laus) squash; fig. (Geheimcode etc.) crack; (Rätsel) solve* * *(knarzen) to crack;(zerstören) to pick (ugs.);(öffnen) to shell* * *knạ|cken ['knakn]1. vt3) (fig inf = bezwingen) Rätsel, Code, Organisation to crack; Tabu to break2. vi1) (= brechen) to crack, to snap; (Glas etc) to crack; (Dielen, Stuhl) to creak; (Holz = knistern) to cracklees knackt im Radio — the radio is crackling
es knackt im Gebälk — the beams are creaking
zu knacken haben (inf) — to have sth to think about or to chew on (inf)
an dieser Aufgabe hatte ich ganz schön zu knacken (inf) — I really had to sweat over this exercise
2) (inf = schlafen) to kip (Brit inf to sleep* * *1) (to make a sudden sharp sound of breaking: The twig cracked as I stepped on it.) crack3) (to solve (a code).) crack4) (to unlock (a lock) with a tool other than a key: When she found that she had lost her key, she picked the lock with a hair-pin.) pick* * *kna·cken[knakn̩]I. vt1. (aufbrechen)einen Kode \knacken to crack a code▪ etw \knacken to break into sthden Safe \knacken to crack [open] the safe5. (sl)▪ etw \knacken to do away with sthVorurteile \knacken to eliminate [or sep break down] prejudiceII. vies knackt hier immer im Gebälk the beams are always creaking here2. (Knackgeräusche machen)mit den Fingern \knacken to crack one's fingers [or knuckleseine Runde \knacken to have forty winks [or BRIT a. a kip4.III. vi impers▪ es knackt there's a crackling noisein Dachstühlen knackt es oft roof trusses often creak* * *1.intransitives Verb <bed, floor, etc.> creak2.transitives Verb2) (aufbrechen) crack < safe> [open]; break into < car, bank, etc.>; crack, break < code>* * *A. v/i1. (hat geknackt) crack; Fußboden etc: creak; wiederholt: Feuer, Radio, Telefon: crackle; metallisch: click;mit den Fingern knacken crack one’s fingers2. (ist) umg (zerbrechen) Zweig, Ast etc: snap3. (hat) umg (schlafen) snooze;eine Runde knacken get a bit of shuteyeB. v/t (hat)1. (Nüsse) crack;jemandem eine harte Nuss zu knacken geben fig give sb a hard nut to crack;daran wird er noch lange zu knacken haben that’ll keep him hard at it for a long time2. umg (Geldschrank etc) crack (open); (Auto) break into; (Schloss) break open; (Laus) squash; fig (Geheimcode etc) crack; (Rätsel) solve* * *1.intransitives Verb <bed, floor, etc.> creak2.transitives Verb2) (aufbrechen) crack < safe> [open]; break into <car, bank, etc.>; crack, break < code>* * *v.to crack v. -
8 crackle
crack·le [ʼkrækl̩] vipaper knistern; telephone line knacken;the logs \crackled in the fireplace das Kaminfeuer prasselte vor sich hin; ( fig)the atmosphere \crackled with tension die Atmosphäre knisterte vor Spannung vt(on a telephone line, radio) Knacken nt kein pl; of paper Knistern nt kein pl; of fire also Prasseln nt kein pl -
9 crepo
crepo, puī, pitum, āre (zu altind. k npatē, Aorist akrapišţa »jammern«), v. jedem kurz abgebrochenen Schall, deutsch, je nach dem Zusammenhange, klappern, knattern, knurren, knallen, klatschen; knistern, knittern, knirschen, klirren, klimpern, schwirren; knacken, krachen, dröhnen; rasseln, prasseln; rauschen, sausen, brausen; plätschern; schmatzen, schnalzen, I) v. intr.: 1) eig., von metall. Ggstdn., arma civilis crepuere belli, Sen. poët.: quid crepuit quasi ferrum modo? Plaut.: cum primum crepuerit catena, discedet (amicus), Sen.: aureolos (Goldstückchen) manu crepantes amico donas, Mart.: sinus crepantes, die (von dem eingewebten Golde) rauschenden, Verg.: o si sub rastro crepet argenti mihi seria (Topf, Tonne), Pers. – von der Tür (die nach der Straße aufgeht, weshalb der sie Öffnende klopft, um die Leute auf der Straße aufmerksam zu machen, damit sie nicht gestoßen werden), crepuit ostium, Plaut. Cas. 813: ostium lenonis crepuit, Plaut. Pseud. 131: crepuit a Glycerio ostium, Ter. Andr. 682 (al. concrepuit): adhuc loquebatur, cum crepuit ostium impulsum, Petron. 99, 5: crepuit foris, Plaut.: quidnam foris crepuit? mane, mane, ipse exit foras, Ter.: sed crepuerunt fores hinc a me? quisnam egreditur? Ter. – von musikal. Instrum. u. musikal. tönenden Ggstdn., crepant cymbala et tympana audiunturque tibiae, Mela: crepuit sonabile sistrum, Ov.: lapidem (Memnonis statuae dicatum) cotidiano solis ortu contactum radiis crepare tradunt, Plin.: u. v. Bläser eines musikal. Instrum., nec crepuit fissā me propter arundine custos (der Wächter des Leichnams, der zuw. auf einer Rohrpfeife blasen mußte, um den etwa Scheintoten aufzuwecken), Prop. – v. reifen Getreide, messes area cum teret crepantes, Mart. – vom Geräusch des herabfallenden Hagels, crepat aurea grandine multā palla, Stat. – v. brechenden, berstenden Ggstdn., ubi tecta crepuerunt (beim Erdbeben), Sen.: crepant aedificia, antequam corruant, Sen.: acuto in murice remi obnixi crepuere (knackten), Verg.: si crepant poma (am Baume platzen), Pallad. – v. brennenden Ggstdn., crepit in mediis laurus adusta focis, Ov.: crepat ad veteres herba Sabina focos, Prop. – v. Schlägen, verberum crepuit sonus, Sen. poët.: verbera crepantia, Prud. – v. Küssen, circum cathedras basia crepant, Mart. – v. Teilen des menschl. u. tier. Körpers, intestina mihi, quando esurio, crepant, knurrt der Magen, Plaut.: dentes crepuere retecti, klapperten (vor Schrecken), Pers.: ille cuius dentes crepuere sub pugno, unter den Faustschlägen (des Gegners) knackten, Sen.: digiti crepantis signa, die Zeichen des schnalzenden F., die Schnippchen (damit der Diener zum Dienst erscheinen soll), Mart.: crepuere malae, knirschten (v. der hungrigen Sphinx), Sen. poët.: u. (im Bilde) levis crepante desilit pede, mit rauschendem F., Hor. – vom Menschen, der laute Blähungen fahren läßt, knallen, Cato fr., Plaut. u. Mart. – v. menschl. Lauten, vox generosa, quae non composita nec alienis auribus sed subito data crepuit, laut geworden ist, Sen. de clem. 2, 1, 1. – 2) meton., knacken = bersten, platzen (vgl. franz. crever u. unser »krepieren«), v. Gefäßen, Augustin. serm. 275, 2 u. 276, 3: v. Gewächsen, Fulg. myth. 3, 8: v. einer Person, crepuit medius, ist mitten entzwei geborsten, Vulg. act. apost. 1, 18.
II) v. tr. erschallen lassen, erklingen lassen (poet.), a) mit Acc. des Instrum. usw., das den Schall gibt: cr. aera (Becken, bei Mondfinsternis), Stat. Theb. 6, 687: aureolos, Goldstückchen (aufzählen) klimpern lassen, Mart. 5, 19, 14. – b) m. Acc. des Tons usw., den man hören läßt: α) übh.: manibus faustos ter crepuere sonos (Musae), ließen dreimal Beifallklatschen erschallen, Prop. 3, 10, 4: ebenso cum (al. cui) populus frequens laetum theatris ter crepuit sonum, Hor. carm. 2, 17, 26. – β) aus dem Munde etwas erschallen lassen, etw. immer im Munde führen, mit etw. um sich werfen, -lärmen, etw. laut verkündigen, predigen,immunda ignominiosaque dicta, Hor.: si quid Stertinius veri crepat, Hor.: cr. sulcos et vineta mera, Hor.: post vina gravem militiam aut pauperiem, Hor.: crepat, ut etc., ist voll Lobes, wie usw., Lucr. Vgl. Heindorf u. Fritzsche Hor. sat. 2, 3, 33. (Schmid u. Obbarius Hor. ep. 1, 7, 84. – / Ungew. Coni. Plusqu. crepasset, Prud. perist. 10, 760 Obbar. (Dressel cremasset).
-
10 crepo
crepo, puī, pitum, āre (zu altind. kr̥patē, Aorist akrapišţa »jammern«), v. jedem kurz abgebrochenen Schall, deutsch, je nach dem Zusammenhange, klappern, knattern, knurren, knallen, klatschen; knistern, knittern, knirschen, klirren, klimpern, schwirren; knacken, krachen, dröhnen; rasseln, prasseln; rauschen, sausen, brausen; plätschern; schmatzen, schnalzen, I) v. intr.: 1) eig., von metall. Ggstdn., arma civilis crepuere belli, Sen. poët.: quid crepuit quasi ferrum modo? Plaut.: cum primum crepuerit catena, discedet (amicus), Sen.: aureolos (Goldstückchen) manu crepantes amico donas, Mart.: sinus crepantes, die (von dem eingewebten Golde) rauschenden, Verg.: o si sub rastro crepet argenti mihi seria (Topf, Tonne), Pers. – von der Tür (die nach der Straße aufgeht, weshalb der sie Öffnende klopft, um die Leute auf der Straße aufmerksam zu machen, damit sie nicht gestoßen werden), crepuit ostium, Plaut. Cas. 813: ostium lenonis crepuit, Plaut. Pseud. 131: crepuit a Glycerio ostium, Ter. Andr. 682 (al. concrepuit): adhuc loquebatur, cum crepuit ostium impulsum, Petron. 99, 5: crepuit foris, Plaut.: quidnam foris crepuit? mane, mane, ipse exit foras, Ter.: sed crepuerunt fores hinc a me? quisnam egreditur? Ter. – von musikal. Instrum. u. musikal. tönenden Ggstdn., crepant cymbala et tympana audiuntur-————que tibiae, Mela: crepuit sonabile sistrum, Ov.: lapidem (Memnonis statuae dicatum) cotidiano solis ortu contactum radiis crepare tradunt, Plin.: u. v. Bläser eines musikal. Instrum., nec crepuit fissā me propter arundine custos (der Wächter des Leichnams, der zuw. auf einer Rohrpfeife blasen mußte, um den etwa Scheintoten aufzuwecken), Prop. – v. reifen Getreide, messes area cum teret crepantes, Mart. – vom Geräusch des herabfallenden Hagels, crepat aurea grandine multā palla, Stat. – v. brechenden, berstenden Ggstdn., ubi tecta crepuerunt (beim Erdbeben), Sen.: crepant aedificia, antequam corruant, Sen.: acuto in murice remi obnixi crepuere (knackten), Verg.: si crepant poma (am Baume platzen), Pallad. – v. brennenden Ggstdn., crepit in mediis laurus adusta focis, Ov.: crepat ad veteres herba Sabina focos, Prop. – v. Schlägen, verberum crepuit sonus, Sen. poët.: verbera crepantia, Prud. – v. Küssen, circum cathedras basia crepant, Mart. – v. Teilen des menschl. u. tier. Körpers, intestina mihi, quando esurio, crepant, knurrt der Magen, Plaut.: dentes crepuere retecti, klapperten (vor Schrecken), Pers.: ille cuius dentes crepuere sub pugno, unter den Faustschlägen (des Gegners) knackten, Sen.: digiti crepantis signa, die Zeichen des schnalzenden F., die Schnippchen (damit der Diener zum Dienst erscheinen soll), Mart.: crepuere malae, knirschten (v. der————hungrigen Sphinx), Sen. poët.: u. (im Bilde) levis crepante desilit pede, mit rauschendem F., Hor. – vom Menschen, der laute Blähungen fahren läßt, knallen, Cato fr., Plaut. u. Mart. – v. menschl. Lauten, vox generosa, quae non composita nec alienis auribus sed subito data crepuit, laut geworden ist, Sen. de clem. 2, 1, 1. – 2) meton., knacken = bersten, platzen (vgl. franz. crever u. unser »krepieren«), v. Gefäßen, Augustin. serm. 275, 2 u. 276, 3: v. Gewächsen, Fulg. myth. 3, 8: v. einer Person, crepuit medius, ist mitten entzwei geborsten, Vulg. act. apost. 1, 18.II) v. tr. erschallen lassen, erklingen lassen (poet.), a) mit Acc. des Instrum. usw., das den Schall gibt: cr. aera (Becken, bei Mondfinsternis), Stat. Theb. 6, 687: aureolos, Goldstückchen (aufzählen) klimpern lassen, Mart. 5, 19, 14. – b) m. Acc. des Tons usw., den man hören läßt: α) übh.: manibus faustos ter crepuere sonos (Musae), ließen dreimal Beifallklatschen erschallen, Prop. 3, 10, 4: ebenso cum (al. cui) populus frequens laetum theatris ter crepuit sonum, Hor. carm. 2, 17, 26. – β) aus dem Munde etwas erschallen lassen, etw. immer im Munde führen, mit etw. um sich werfen, -lärmen, etw. laut verkündigen, predigen,immunda ignominiosaque dicta, Hor.: si quid Stertinius veri crepat, Hor.: cr. sulcos et vineta mera, Hor.: post vina gra-————vem militiam aut pauperiem, Hor.: crepat, ut etc., ist voll Lobes, wie usw., Lucr. Vgl. Heindorf u. Fritzsche Hor. sat. 2, 3, 33. (Schmid u. Obbarius Hor. ep. 1, 7, 84. – ⇒ Ungew. Coni. Plusqu. crepasset, Prud. perist. 10, 760 Obbar. (Dressel cremasset). -
11 rascheln
ra·scheln [ʼraʃl̩n]vi1) ( sich scharrend bewegen)in etw \rascheln dat to rustle in sth2) ( knistern)[mit etw] \rascheln to rustle [sth];das R\rascheln [the] rustling -
12 trzaskać
( uderzać)\trzaskać batem mit der Peitsche knallen\trzaskać drzwiami die Tür zuknallen ( fam), mit der Tür knallentrzasnąć pięścią w stół mit der Faust auf den Tisch knallenII. vi( wydawać odgłos) drzwi: knallen; drzewa: knarren; gałęzie: knacken; ogień: knistern, prasseln; flesze, aparaty fotograficzne: klickentrzaskający mróz klirrender Frost mtrzasnąć się głową/kolanem o coś mit dem Kopf/dem Knie gegen etw knallen ( fam) -
13 knacken
'knakənv1) ( knarren) crujir2) ( Nüsse) cascar3) (fam: aufbrechen) forzar, romperknacken ['knakən]1 dig (Holz) crujir2 dig (knistern) chasquear; (Radio) crepitar; an etwas Dativ zu knacken haben (umgangssprachlich) sufrir las duras consecuencias de algo3 dig(umgangssprachlich: schlafen) dormir1 dig (Nüsse) partir3 dig(umgangssprachlich: aufbrechen) forzartransitives Verb1. [Nuss] partir2. [mit Gewalt] forzar[Auto] abrir[Code] descifrar————————intransitives Verb1. [knallen] crujir3. [an Problemen][seelisch] alguien sufre las secuelas de algo
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Испанский
- Немецкий